Opportunisten

Een zeer goede bekende van mij, refereerde onlangs aan mijn honden als: "Ja, het blijven toch opportunisten"...ik was met stomheid geslagen en wist even geen woord uit te brengen. Noch wist ik, dat ik er een blog over zou schrijven, in de hoop nu wel woorden te kunnen geven aan mijn verbijstering. Ik leid jullie even mee terug in de tijd, naar dat verbazingwekkende moment enkele maanden geleden. Ik vertelde over mijn hondje Sunny. Hij heeft ooit gezworven op Curaçao (zie hiervoor mijn blog 'Er was eens...'), samen met zijn bestie, zijn buddy Subway. Sub, voor intimi. Gemakshalve benoem ik elke bloglezer tot intimus, als dank voor het lezen van mijn verbijstering. Je weet wel, gedeelte smart is halve smart 'and all that'.

Door God verlaten

Sub en Sunny waren als puppies harteloos achtergelaten bij een leeg huis op Curaçao, om van een zwerversbestaan te mogen genieten, in een gortdroge en door God verlaten omgeving. Om een lang verhaal kort te maken. Sub is uiteindelijk in Nederland geadopteerd door mijn bestie Yvette en Sunny logischerwijze door ondergetekende. Sub en Sunny hebben samen veel meegemaakt, voordat ze hun veilige thuishaven in Nederland bereikten. Ze doorstonden menig tropische storm en beklommen de grillige wanden van vele hongerige dieptepunten. Maar, als collectieve roedel stonden ze samen sterk, zo is gebleken. Natuurlijk met een beetje hulp van de magische feeders die hen vonden en voedden, hun dorst lesten, van knuffels voorzagen en uiteindelijk de adoptie regelden. Waarvoor dank trouwens...liefde alom voor deze honden!

No Way!

Terug naar het roedelgebeuren. Ik was met Sunny en zijn nieuwe zusterliefde Lisha Labradoodle op bezoek bij Sub. Lompe doch lieve Lisha, niet op de hoogte van de Antilliaanse avonturen van de beide hondenheren, richtte haar blik op het bot van Sub. Lisha leeft volgens het onhebbelijke levensmotto: 'wat van mij is, is van mij, en wat van jou is, wil ik ook hebben'. Vanuit het hongerverleden dat Sub gekend heeft, dacht zijn territoriale beschermingsdrang daar duidelijk anders over. Hij gromde niet eens. Hij tilde alleen zijn lip op. Zijn allerbeste bestie, die de perikelen rondom zijn ondervoede spijsvertering nog als een betreurenswaardig souvenir in zijn herinnering heeft opgeslagen, tilde simultaan zijn lip op. Hij richtte zich, met veel bombastisch gegrom en de nekharen omhoog, op in de richting van zijn onbevangen hondenzusje. Hij plaatste zich vervolgens tussen Lisha en zijn voormalige Antilliaanse levenscompagnon. Hiermee positioneerde hij zich lijnrecht tegenover zijn bestie. Het gedeelde verleden van halve smart enzo, telde niet meer. Zijn zusje, die een verleden als een bevoorrechte prinses kent, kreeg voorrang boven de verbroedering met Sub. No (Sub) Way, dacht ik. Die lieve Sub, zijn rots in de Caribische branding. Hoe dan?

Welke banden kleuren jouw verleden en je heden? Welke positie neem jij in binnen jouw roedel? Wie bescherm jij en welke eventuele veranderingen drijven jou nu? Heb je behoefte aan coaching om inzicht en overzicht te krijgen bij dit onderwerp?
Wil je weten wat spiegelcoaching voor jou kan doen? Neem vrijblijvend contact met me op!